احسان فریدی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام و فعال دانشجویی، در روز ۱۶ آذر ۱۴۰۴ (روز دانشجو) بیانیهای از زندان مرکزی تبریز منتشر کرد. این بیانیه یادآور آن است که حتی وقتی جسم در بند است، اندیشه همچنان میتواند آزادانه و صریح سخن بگوید.
فریدی در این بیانیه نه تنها روایت شخصی خود از مقاومت و ایستادگی در شرایط دشوار زندان را بیان میکند، بلکه نقش تاریخی دانشجویان در مقابله با استبداد و بیعدالتی را یادآور میشود. او بر مسئولیت اخلاقی و اجتماعی نسل دانشجو تأکید کرده و آن را امید زنده ایران برای ساختن آیندهای بهتر میداند.
این بیانیه نشان میدهد که سنت مقاومت دانشجویی از ۱۶ آذر ۱۳۳۲ آغاز شده و تا امروز ادامه دارد و حتی در زیر فشار احکام سنگین و محدودیتهای زندان، باور به کرامت انسانی و آزادیخواهی خاموشنشدنی است.