شانزدهم آذر، روز دانشجو، یادآور نسلهایی از آزادیخواهان است که دانشگاه را به سنگر مقاومت مدنی، عدالتطلبی و مبارزه با تبعیض تبدیل کردهاند. دانشگاه در ایران، از نخستین روزهای استقرار جمهوری اسلامی تا امروز، زیر فشار امنیتی، سانسور، بازداشت، اخراج و سرکوب سیستماتیک قرار داشته، اما هرگز خاموش نشده است.
شبکه ندای زاگرس با گرامیداشت یاد و راه همه دانشجویانی که در این چهار دهه به دلیل ایستادگی بر حق آزادی و کرامت انسانی قربانی سیاستهای سرکوبگرانه شدهاند از قربانیان انقلاب فرهنگی و تعطیلی اجباری دانشگاهها، تا دانشجویان زخمی و جانباخته کوی دانشگاه تهران در تیر ۱۳۷۸، بازداشتشدگان و محرومان از تحصیل در جنبش سبز ۱۳۸۸، معترضان دی ۹۶ و آبان ۹۸، و نهایتا دانشجویان پیشرو در خیزش «ژن، ژیان، آزادی» در سال ۱۴۰۱ اعلام میکند که دانشگاه همچنان یکی از اصلیترین صداهای اعتراض در ایران است.
امروز نیز دهها دانشجو با احکام سنگین، پروندهسازی، تبعید تحصیلی، ممنوعیت ورود به دانشگاهها، و تهدید مداوم روبهرو هستند. حضور نیروهای امنیتی در محیطهای دانشگاهی، کنترل تشکلها، و تلاش برای خاموشکردن تشکلهای دانشجویی مستقل، نشانگر تداوم سیاست سرکوب علیه نسل جوان است.
با وجود این فشارها، دانشگاه همچنان زنده است. دانشجویان سراسر ایران در سالهای اخیر نشان دادهاند که مقاومت مدنی، ایستادگی در برابر تبعیض، دفاع از حقوق زنان، مبارزه با فقر و فساد، و مطالبه آزادی بیان، بخشی جداییناپذیر از هویت دانشگاه ایرانی است.
شبکه ندای زاگرس در این روز تاریخی:
– از مبارزات دانشجویان برای آزادی، عدالت و برابری حمایت میکند،
– همبستگی خود را با دانشجویان تحت فشار اعلام میدارد،
– و بر ضرورت استقلال دانشگاه، آزادی تشکلهای دانشجویی، پایان پروندهسازی امنیتی و آزادی فوری دانشجویان بازداشتشده تأکید میکند.
۱۶ آذر تنها یادگار یک واقعه نیست؛ یادآور این حقیقت است که هرگاه دانشگاه خاموش شود، جامعه به تاریکی نزدیک میشود.
باشد که در سایه همبستگی، آگاهی و مقاومت، دانشگاه بار دیگر جایگاه واقعی خود را بهعنوان نیروی پیشرو تغییرات اجتماعی بازیابد.
شبکه ندای زاگرس
۱٦ آذرماە ۱٤۰٤