✍️ کوچر پزشک
در ایران امروز، زن نه تنها قربانی یک نظام دینی و مردسالار است، بلکه در برابر تمام ساختارهایی ایستاده که برای قرنها او را حذف، تحقیر و خاموش کردهاند. حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی با استفاده از دین و سنت، زن را به ابزاری برای کنترل جامعه تبدیل کرده است. از پوشش اجباری گرفته تا قوانین نابرابر در ازدواج، طلاق، ارث، و حتی حق مسافرت، همه نشان میدهند که نظام سیاسی ایران بر بنیان سرکوب زن بنا شده است. زیرا در منطق این حکومت، کنترل بدن زن یعنی کنترل جامعه.
اما مسئله فقط در حاکمیت خلاصه نمیشود. جامعه نیز در بسیاری موارد بازتاب همان نظام سرکوبگر است. نهادهای مذهبی، فرهنگی و آموزشی از کودکی به پسران برتری و به دختران فرمانبرداری میآموزند. خانواده به جای پرورش انسان آزاد، اغلب بازتولیدکنندهی تفکر تبعیضآمیز است. جامعهای که زن را “ناموس” میبیند، در واقع او را از انسانیت تهی کرده است. این نگاه، زمینهساز خشونت خانگی، ازدواجهای اجباری، قتلهای ناموسی و حذف زنان از عرصههای تصمیمگیری اجتماعی و سیاسی است.
جنبش “ژن، ژیان، ئازادی” که پس از قتل ژینا امینی شعلهور شد، شکاف عمیق میان نسل جدید و نظم پوسیدهی مردسالار را آشکار کرد. زن ایرانی دیگر تنها مطالبهگر آزادی پوشش نیست؛ او خواهان بازتعریف جایگاه خویش در جامعه است. زن امروز، حامل آرزوی رهایی کل جامعه است، زیرا آزادی زن مقدمهی آزادی انسان است.
این جنبش نشان داد که حاکمیت با تمام ابزارهای سرکوب از زندان و شکنجه تا سانسور و تبلیغات مذهبی دیگر نمیتواند صدای زنان را خاموش کند. هر زنی که روسریاش را بر زمین انداخت، در واقع دیواری از ترس را فرو ریخت.
با این حال، تا زمانی که ساختار قدرت در ایران بر مبنای دین و مردسالاری باقی بماند، تبعیض و خشونت علیه زنان ادامه خواهد داشت. تغییر واقعی، تنها زمانی ممکن است که جامعه نیز با خود صادق شود و از بازتولید همان ارزشهایی که دیکتاتوری را تغذیه میکند، دست بردارد.
آزادی زن نه هدیهی حاکمیت است و نه لطف جامعه؛ بلکه حق بنیادین اوست که با مبارزه، آگاهی و مقاومت بهدست میآید. آیندهی ایران، به اندازهی رهایی زنانش آزاد خواهد بود. و این حقیقتی است که حتی حکومت مسلح به دین نیز نمیتواند برای همیشه از آن بگریزد.
#شبکه_ندای_زاگرس
📥 @VOZiran1
🆔 https://t.me/VOZiran
🌐 www.voziran.org