و دو زندانی سیاسی دیگر بە نام های “غلام شوهانی” و مهندس “هدایت کریم بیگی” در ایلام
دکتر شهسوار شفیعی، فرزند امیرخان و برادر کوچکتر میرزاخان، در سال ۱۳۳۲ در زرنه از توابع استان ایلام چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند و برای ادامهٔ تحصیل به گیلانغرب و کرماشان رفت. پس از دریافت دیپلم در کرماشان، در سال ۱۳۵۲ با رتبه ممتاز در رشتهٔ دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد.
از نخستین روزهای حضور در دانشگاه، دکتر شفیعی بهعنوان بە عنوان یک فعال سیاسی و در جنبش چپ کورد بە مبارزە علیە رژیم پهلوی برخواست و مبارزه برای عدالت اجتماعی و حمایت از تودههای محروم را در دستور کار خود قرار داد. بارها تحت تعقیب ساواک قرار گرفت، اما هرگز از راه خود بازنایستاد.
در بهمن ۱۳۵۸ فارغالتحصیل شد و بهعنوان معاون دامپزشکی استان ایلام به خدمت پرداخت. با وقوع انقلاب و بروز چهره سرکوبگر حکومت جدید و آخوندی، او بار دیگر به صدای اعتراضات علیە رژیم جمهوری اسلامی پیوست و در خرداد ۱۳۶۰ بازداشت و به زندان ایلام و سپس دیزلآباد کرماشان منتقل گردید. در زندان بارها از او خواستند تا “توبهنامه” بنویسد و وعدههای پست و مقام به او دادند، اما او با شهامت پاسخ داد: “من به هیچ عنوان حاضر به امضاء این ننگیننامه نیستم.”
دژخیمان که از ارادهٔ آهنین او به ستوه آمده بودند، سرانجام در ۲۲ مهر ۱۳۶۰ در شهر ایلام بە همراە دو زندانی سیاسی دیگر اهل ایلام بە اسامی مهندس هدایت کریم بیگی و غلام شوهانی به جوخه تیرباران سپردند. وقتی خواستند چشمانشان را ببندند، دکتر شهسوار ممانعت کرد و گفت: “چشمانم را نبندید من راه را چشمبسته انتخاب نکردهام؛ راه ما با اراده و چشمهای باز است و با چشمهای باز به آغوش مرگ میرویم. سینهام پذیرای سربها، جهل و کینه شماست. آتش بگشایید ای ظالمان.”
علیرغم حکومت نظامی، به پاس محبوبیت و جایگاه انسانی و اجتماعی دکتر شهسوار، تشییعجنازه باشکوه او در ایلام و منطقه کلهور کرماشان برگزار شد و نامش در دل مردم آزادخواه زنده ماند.
#شبکه_ندای_زاگرس
📥 @VOZiran1
🆔 https://t.me/VOZiran
🌐 www.voziran.org