✍️ لوکاس کرماشانی
در حمله اخیر #ارتش_اسرائیل به مناطق نظامی #ایران بیشترین ضربه به #ارتش_ایران وارد شد. ارتش ایران از لحاظ روحی بسیار ضعیف و سرخورده است.
ارتشی که به وقت نیاز حامی مردمانش نبود. هنگام حمله هوایی طبق قوانین بین‌المللی آژیر خطر به صدا در نیامد و هنگامی که خامنه‌ای در پناه‌گاه پنهان شده بود، پدافند بیت رهبری فعال شد و از جان علی خامنه‌ای حفاظت کرد.
از طرفی تلفات جانی این حمله در اخبار رسمی و غیر رسمی بین ۸ تا ۳۰ نیروی نظامی اعلام شده است که مقامات جمهوری اسلامی تنها به کشته شدن چهار کادر پدافند هوایی ارتش اشاره داشته که اگر آمار بیشتر باشد، در واقع آن کشته‌شدهگان نادیده گرفته شده‌اند.
تا به امروز که چند روز از این حمله می‌گذرد خامنه‌ای برای عرض تسلیت در تلویزیون و یا مجمع عمومی حاضر نشده و این در حالی است که برای کشته شدن #حسن_نصرالله خامنه‌ای پنج روز عزای عمومی در ایران اعلام کرد و برای کشته‌شدگان ارتش هیچ خبری از عزای عمومی نیست.
شاید بتوان گفت که تلخ‌ترین اتفاق امسال در تلویزیون ایران رخ داد، آنجا که کارشناس برنامه تلویزیونی با قهقهه از حمله اسرائیل یاد کرد و با تمسخر گفت «واقعا تاثیرگذار بود». انگار هیچ جانی از دست نرفته و هیچ خونی ریخته نشده است! خنده ای سرد بر جگر سوخته خانواده قربانیان جاه‌طلبی رژیم.
آن سوی مرزهای ایران، #رضا_پهلوی نیز تا به امروز از ترس از دست دادن حمایت احتمالی #بنیامین_نتانیاهو به خانواده کشته‌شدگان ایرانی تسلیت نگفته است درحالیکه در طی چند سال گذشته برای از دست دادن هر سرباز ایرانی، #امپراطور_بیانیه_ها با صدور بیانیه‌ای عرض تسلیت گفته‌اند.
البته که این کاغذ بازی‌ها و این لفاظی ها کاملا جنبه تشریفاتی دارند و فاقد هر گونه اعتبار و قدرت است.
خامنه‌ای در عمل نشان داد که برای حفظ جان خود و بقای نظام مستهلکش از ارتش ایران سپر انسانی ساخته و هیچ ارزشی برای جان نظامیان قائل نیست. از طرفی آن دسته از نیروهای انتظامی که به رضا پهلوی دخیل بسته بودند فهمیدند که رضا پهلوی فقط یک ادعاست و برای حفظ منافع خویش از هیچ کاری دریغ نمی کند. ارتش ایران به مانند چوب دوسر طلا، از اینجا رانده و از آنجا مانده، هم از طرف شیخ سرخورده شد و هم از طرف پهلوی و هم در یاد مردمشان کدر. سزای ارتش‌های خیانت‌کاری که حامی مردم نبوده‌اند تنهایی و سرخوردگیست و در انزوا ماندن. ارتش و نیروهای نظامی ایران از حمله اخیر باید درس عبرت بگیرند و بجای حمایت از دیکتاتور، حامی مردم باشند.
مردمی که در سال های اخیر هر بار دست یاری به سمتشان دراز کردند پاسخی سرد، روی ناخوشایند و دلی شکسته نصیبشان شد. ارتش مال مردم است. جان و گوشت و خون مردم است.
ارتش بچه‌های همین مردمند که دیر یا زود به آغوش هموطنانشان برمی‌گردند و دست یاری را می‌فشارند برای سرنگونی دیکتاتوری.