✍️ شورش محی
یکی از شناسەهای حکومتهای دیکتاتوری، خفه کردن صداهایی است که میتوانند مردم و جهان را با خودکامگی و ظلم و جور حکام سیاسی و مذهبی در کشور آشنا کنند. این حاکمان به خوبی میدانند و درک میکنند که اگر سطح اطلاع رسانی و نمودار شدن سیاستهای آنها در میان مردم و جهان معلوم شود دیگر فریب و ریا با نام دین و خدا برایشان امکان پذیر نیستو این امر را شروعی برای پایان دیکتاتوری خود میدانند و دست به ترور و ربودن و تهدید مخالفانشان در هر کجای دنیا میزنند.
جمهوری اسلامی را باید الگو و پدر خوانده تمام جریانهای تروریستی و ایدیولوژیستی در جهان دانست. از شروع سردمداری جمهوری اسلامی گروههایی به صورت رسمی و نیابتی در خارج از مرزهای ایران برای بقای رهبران خود و به دستور و فتوای شخص رهبر شروع به حذف فیزیکی و ترور مخالفان در سراسر جهان نمودند.
از جمله میتوان به ترور دکتر عبدالرحمن قاسملو، دکتر صادق شرفکندی، دکتر بختیار، فریدون فرخزاد و چهره های شناخته شده دیگری که در رأس مخالفت با حکومت ایران بودند اشاره کرد.
در این گزارش میخواهیم تیتروار به اقدامات تروریستی ایران در کشور ترکیه اشاره ای داشته باشیم.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1978عده زیادی از مردم و سیاسیون به نوع حکومت و اصل حکومت اسلامی جواب رد دادند و در صف دشمن و مخالفان سیاست ولایت فقیه قرار گرفتند.
حزب دمکرات کوردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران، دو حزب شناخته شده و ملی برخاسته از بطن ملت کورد بودند که در مخالفت با رژیم جمهوری اسلامی ایران در صف اولین منتقدان و دشمن جدی حکومت جدید ایران بودند.
رژیم آخوندی با هر حربه ای فرماندهان سیاسی و نظامی آنها را در سراسر جهان هدف قرار میگرفت و اقدام به ترورو ربودن آنها می نمود. در سال 1997 که اوضاع سیاسی عراق بعد از قیام مناطق کورد نشین به شیوه ای دچار هرج و مرج شد و حکومت اقلیم کوردستان به دلیل وجود دو حزب فعال و نبود یک پرنسیب تشکیلاتی به دو منطقه زرد و سبز تقسیم شده بود، نیروهای قدس سپاه پاسداران توانسته بودند نیروهای مخالف را که از احزاب کورد تشکیل میشدند هدف قرار بدهند و آزادانه در بخش شمال عراق جولان بدهند.
به همین خاطر کادرهای سیاسی مجبور به ترک خاک عراق و رفتن به کشور ترکیه که سازمان ملل و کومیساریای عالی پناهندگان در آنجا حضور فعال داشتند شدند.
با روی کار آمدن حزب اسلامی به رهبری نجم الدین اربکان که خود یک شخص مذهبی بود و به دلیل ایدیولوژی اسلامی و غرب ستیزی ایشان و نزدیکی اربکان با ایران دوباره شرایط پناهجویان سیاسی ایرانی روز به روز بدتر میشود، به گونه ای که به گفته شاهدان عینی از بیرون رفتن برای خرید روزانه هراسناک بودند.
کریم محمدی معروف به کریم توژله در زمستان سال 1997 که برای آخرین اقدامات اداری سازمان ملل برای اسکان در کشور سوم به آنکارا احضار شده بود توسط پلیس ترکیه بازداشت و بعد از دو روز در مرز وان تحویل سپاه پاسداران میشود. رژیم آخوندی ایشان را بعد از چند ماه بازداشت و در کمال تأسف اعدام کرد.
درهمان سال نیز گروه های ترور جمهوری اسلامی یکی از اعضای سیاسی حزب دموکرات کوردستان ایران را با نام طاها کرمانجی در شهر چروم ترکیه هنگام خروج از منزل با سلاح گرم ترور کرد که منجر به شهید شدن وی گشت.
در 14 نوامبرسال 2019 در منطقه شیشلی استانبول، مسعود مولوی از اعضای پیشین سپاه و مدیر کانال جعبه سیاه، به ضرب 11 گلوله به قتل رسید.
به گفته پلیس ترکیه دو تن از دیپلماتهای جمهوری اسلامی در این ترور دست داشتند.
در سال 1999 ارسلان رضایی کنشگر سیاسی که مدیر کانال خرافاتکده بود در منزل خود مورد حمله اعضای سپاه پاسداران قرا گرفت، در این حمله ایشان به صورت معجزه آسایی بعد از وارد شدن چندین ضربه چاقو نجات یافت.
اینها گوش ای از ترورها و قتلهای رژیم آخوندی است، هم اکنون نیز در جریان خیزش سراسری مردم ایران رژیم، بسیاری از اصحاب رسانه و فعالین سیاسی را که مشغول افشاگری و رساندن صدای مردم ایران به گوش مردم جهان هستند تهدید به مرگ نمودە و خواهد نمود.
اینبار نوبت جهانیان است که به یاری این افراد که چشم و گوش مردم دنیا هستند بشتابند.